Współcześnie obserwujemy, że komunikacja z innymi ludźmi coraz częściej odbywa się za pośrednictwem telefonów, smartfonów, iphone’ów, które wykorzystujemy do obsługi komunikatorów i aplikacji społecznościowych. Dzieci i młodzież coraz częściej wykorzystują nowoczesne technologie do przeglądania profili na portalach społecznościowych, nawiązywania nowych relacji, szukania znajomości, które w późniejszym czasie przenosi z życia wirtualnego do rzeczywistego.
Zwraca się uwagę, że uzależnienie od telefonu komórkowego (fonoholizm) nie zostało dotychczas ujęte w żadnej klasyfikacji chorób i zaburzeń. Nie ma także jednoznacznych wskazań, co jest przyczyną rozwinięcia się uzależnienia. Można jednak wyróżnić kilka najczęstszych przyczyn sięgania po telefon w sposób nałogowy. Jest to m.in. brak ustalonych zasad korzystania z urządzeń mobilnych, niska jakość relacji rodzinnych lub brak nadzoru rodziców/opiekunów. Ponadto uzależniające nie do końca jest samo urządzenia, a zainstalowane aplikacje, np. gry, programy i/lub portale społecznościowe. Osoby, u których obserwujemy symptomy fonoholizmu przejawiają najczęściej psychiczny przymus korzystania z telefonu/smartfona, potrzebę ciągłego bycia on-line poprzez, np. stałe obserwowanie nadchodzących powiadomień, a także wewnętrzną potrzebę jak najszybszego udzielenia odpowiedzi za pośrednictwem komunikatorów. Badania wykazują również, że część osób uzależnionych doświadcza twz. syndromu FOMO, który przejawia się lękiem, poddenerwowanie lub agresją w sytuacji braku możliwości z korzystania z telefonu komórkowego. Jeśli u dziecka występują powyższe objawy zachęcamy do kontaktu z terapeutami uzależnień w Centrum Wsparcia Psychologiczno-Terapeutycznego.
Wskazuje się także, że częściej uzależniają się osoby, które zaczynają korzystać z telefonu komórkowego w młodszym wieku, posiadają dostęp do nowoczesnego modelu smartfona, posiadają stały i bezpośredni dostęp do internetu, aktywnie uczestniczą na portalach społecznościowych, nie posiadają określonych zasad korzystania z telefonu komórkowego w domu, szkole i miejscach publicznych oraz nie posiadają lub mają ograniczoną możliwość realizacji pasji i zainteresowań.
