Szacuje się, że około 20% osób w starszym wieku cierpi z powodu zaburzeń nastroju – głównie depresji, a jej przebieg często charakteryzuje się występowaniem nietypowych dla choroby objawami. Jednak w przebiegu depresji osób starszych częściej występują dolegliwości fizyczne niż w innych grupach wiekowych.
Do najczęstszych objawów zaburzeń nastroju, oprócz typowego dla depresji obniżonego nastroju, smutku, utraty zainteresowań, itd., zaliczamy również zaburzenia snu, zmniejszenie apetytu, utratę masy ciała, towarzyszące dolegliwości gastryczne oraz ogólne spowolnienie psychoruchowe, które nie jest wywołane występowaniem innej choroby. Jednocześnie depresja osób starszych często współwystępuje do innych chorób somatycznych, jak np. choroba wieńcowa, udar mózgu, cukrzyca, choroby nowotworowe, endokrynologiczne i neurologiczne. Osoby starsze w przebiegu depresji początkowo mogą zgłaszać wiele dolegliwości somatycznych, które nie do końca wynikają z pogorszenia zdrowia fizycznego. Oprócz powyższych objawów występowania zaburzeń nastroju można zaobserwować obniżenie zdolności w zakresie procesów poznawczych, np. pamięci, uwagi, myślenia, co jednocześnie może być źródłem cierpienia tych osób.
Ryzyko wystąpienia objawów depresji u osób w wieku senioralnym rośnie wraz z wystąpieniem negatywnych wydarzeń życiowych, np. utraty bliskiej osoby, małżonka, małżonki, przyjaciół i znajomych, w podobnym wieku, a także zakończeniem życia zawodowego oraz zmiany pewnych ról społecznych. Zaobserwować można to szczególnie u osób, które wraz z przejściem na emeryturę zrezygnowały z dalszej pracy, co związane jest często z obniżeniem dotychczasowej aktywności oraz rozluźnieniem kontaktów społecznych.
Leczenie depresji przebiega podobnie jak w przypadku osób młodszych jednak szczególnie uwzględnić należy występowanie innych chorób współwystępujących. Ze względu na pogorszenie kontaktów społecznych, zmianę roli społecznej, często towarzyszące poczucie osamotnienia i wykluczenia ze względu na wiek pacjenci senioralni mogą szczególnie skorzystać z aktywności grupowej realizowanej, np. w ramach terapii zajęciowych i grup, których działalność adresowana jest do osób starszych. Oczywiście tak jak w przypadku innych grup wiekowych wskazana jest psychoterapia indywidualna którą bez problemu umówić można w Centrum Wsparcia Psychologiczno-Terapeutycznego.
